Eerlijk

In mijn hoofd is de laatste tijd voor mijn gevoel een beetje een warboel. In ons gezin hebben we deze maanden veel zieken gehad.

schedule 28 feb 2018
bookmark_border Stress
create Vanessa Wijnberger

Eerlijk

In mijn hoofd is de laatste tijd voor mijn gevoel een beetje een warboel. In ons gezin hebben we deze maanden veel zieken gehad. Vaak kortdurend en gelukkig niet ernstig, maar wel vervelend, vermoeiend soms zelfs uitputtend. En als je een gezin met vier kinderen hebt, dan kan je dat echt van de straat houden. Ondertussen draait alles door. Toen ik deze blog ging schrijven luisterde ik naar een nieuwe cd. Dit keer niet online, maar gewoon een cd. En daar zat een boekje bij met de teksten. Ik nam er even de tijd voor om het lezen. Mijn oog viel op de volgende tekst:

bonkend op de muren

‘k wil eruit, maar ik sta stil

opgesloten in mijn lijf

dat niet doet wat ik wil

De wereld danst, de wereld danst

maar ik sta er als een standbeeld bij

lied van Elise Mannah – De wereld danst

En zo voelt het soms ook. Dat alles om je heen door blijft gaan, blijft dansen. De maatschappij gaat soms heel snel. Maar soms word je stil gezet. Dat zie ik in mijn praktijk zeer regelmatig terug. Je voelt je opgesloten.

Ik begon dit deel met eerlijkheid. In het lied herkende ik ook stukjes van mezelf. Ik werd afgelopen weken opgeslokt door mijn gezin. En door wat er in het afgelopen jaar achter ons ligt, maar wat in het dagelijks leven ook impact heeft op vandaag. Het is nu schoolvakantie. Onze kinderen zijn uit logeren. Ik zit nu in rust en stilte achter mijn computer deze blog te schrijven. Het voelt voor mezelf echt dat ik even op adem kan komen. Dat ik weer een beetje kan opladen. Dat ik langzaam weer rustig mee kan dansen in mijn eigen tempo.

Goede tijden

In tijden dat het lekker en goed met mij gaat, dan gaan dingen als vanzelf. Het loopt, het rolt zelfs een beetje. Het gaat gelukkig goed met mijn praktijk. En over het algemeen ook goed met mezelf. Dat het weer goed gaat komt ook door keuzes die ik heel bewust zelf maak. In een druk gezin heb ik echt mijn rustmomenten nodig. Maar ook heb ik tijd voor ontwikkeling en uitdaging nodig.

In deze schoolvakantie komt dat samen. Vorige week hadden we onze eerste thema-inspiratieavond. En die aanloop naar de avond toe ging niet vanzelf. Daarmee bedoel ik de voorbereiding van de avond. Woorden kwamen niet vanzelf. Ik moest echt gaan zoeken, en ook echt even bij mezelf te raden gaan. Eigenwaarde bleek niet een makkelijk onderwerp om de essentie te pakken. Uiteindelijk kijk ik terug op een fijne avond waarin ik dát heb ik kunnen vertellen wat ik graag wilde.

Gisteren ben ik aan onze keukentafel gaan zitten. Met veel boeken, stiften, grote vellen papier. Een vaas met bloemen. Ik maak zo een foto. Ik ging zitten met de verwachting veel ideeën uit te gaan werken. Afgelopen weken veel gelezen, maar ook op een creatieve manier of via filmpjes ontdekt. Ik zou het wel even gaan doen….

… je snapt het al. Het lukte niet. Mijn hoofd zat nog veel te vol met alles van de afgelopen weken. Geen rust. Alleen maar onrust. Toen ben ik gaan doen wat ik de afgelopen weken heb geleerd tijdens onder andere de sessie bij Schetswinkel. Ik ben gaan tekenen. Ik ben gaan ordenen wat er in mijn hoofd speelt. Ik deel één van de tekeningen, ik maakte er meer, maar die zijn nog niet ‘klaar’ om te delen of te persoonlijk.

Ruimte

En wat er toen gebeurde… er ontstond echt weer ruimte in mijn hoofd. Ik kon weer ademhalen voor mijn gevoel. En nu heb ik muziek inmiddels heel hard aanstaan terwijl ik deze blog aan het schrijven ben.

Waarom deel ik dit met jullie? Ik zie in coaching, maar ook bij anderen om mij heen vaak zo’n machteloos gevoel van als mensen oververmoeid zijn. Geen inspiratie meer hebben. Eigenlijk alles op de automatische piloot doen. En ondertussen neemt de stress alleen maar toe. Er is geen ontspanning (of in ieder geval bijna niet). Op welke manier die ontspanning eruit ziet, zal voor iedereen verschillen. Toch wil ik je aanmoedigen om stil te gaan staan bij jouw behoeften.

Wat heb jij nodig om te ontspannen? Wat heb jij nodig om tot rust te komen? Bedenk eens wat zou kunnen bijdragen om echt te ontspannen een paar suggesties: buiten zijn, muziek, tekenen, schilderen, sporten, wandelen, tuinieren, spelletjes doen, lezen in boeken of tijdschriften, cursus doen. lunchen met vrienden, uiteten met partner, concert bezoeken…. Probeer nu voor de komende week minimaal één moment te creeren om in ieder geval één van de ontspannende activiteiten te gaan ondernemen. Gaat het DOEN. Ook al ligt het misschien een stuk buiten je comfort-zone. Stuur die mail, vraag die vriendin, pak pen en papier, geef je op voor die cursus. Ik zou het leuk vinden als jij wilt delen in een openbaar of in een persoonlijk bericht wat jij bent gaan DOEN!

Ik zal in mijn volgende blog verder in gaan op wat mij motiveert en inspireert en uiteindelijk ook dus zorgt dat ik mij ontspannen voel! Het geeft mij weer een gevoel van bruisen. En als je mij vorige week vrijdag had gezien… uitgeteld, uitgeblust en wéér een ziek kind….

Voor wie nog een suggestie wil ter inspiratie:

  • Doe eens mee met een online ‘challange’ die buiten jouw comfort-zone ligt.
  • Kijk eens een leuke ted talk. Bijvoorbeeld deze over creativiteit van Tim Brown.
  • Lees eens een boek wat je niet direct zou pakken. Ik lees nu een boek over leiderschap. Een onderwerp dat ik niet snel zou kiezen, maar veel mooie dingen uithaal. Dit boek is het: ontwikkel je leiderschap Joël Aerts.

Vul hier uw eigen inhoud in.

Coach, Trainer en Adviseur

Vanessa Wijnberger

Mijn naam is Vanessa. Ik ga graag met je in gesprek om de mogelijkheden voor coaching of een training te bespreken. Ik ben loopbaancoach en stress- en burn-out coach. Mijn motivatie is dat jij (weer) regie neemt in jouw loopbaan of jouw situatie.