Toeschouwer of supporter?

Toeschouwer of supporter? 100 dagen trainen, ruim 11.900 euro ophalen, 18 mei was dé dag. De marathon van Utrecht. Ik reisde die ochtend met mijn man mee naar Utrecht als toeschouwer. De kinderen volgden begin van de middag, samen met mijn schoonvader en mijn ouders. Mijn voorbereiding die dag was om te kijken waar op de route kan ik makkelijk staan als toeschouwer. Ik had geen fiets, dus dat werden plekken in de buurt van trein of tram. De eerste plek was in Houten op 9 kilometer. Fit en enthousiast kwam Mark voorbij. Dikke glimlach op zijn gezicht. Op 21 kilometer stond ik er ook. Ook in Houten was dat. Ook daar kwam Mark ontspannen langs.

We hadden met onze andere toeschouwers afgesproken om rond de 36-37 kilometer weer te gaan staan om daarna met de tram naar de finish te gaan. En toen om 13:45 uur kreeg ik een appje binnen, met een duidelijke tekst: “zwaar”. Ik stuurde terug dat er bij 37 km support stond. Daar stonden ze hem aan te moedigen!

Bij 40 km kwam er weer een appje: “afzien” en “wandelen en hardlopen wissel ik af”. Ik appte hem terug dat hij een kanjer was. Bij 41,8 km stonden we met ons supportersteam mét spandoek. Daar hebben we Mark nog even flink aangemoedigd en onze jongste twee liepen hand en hand met Mark naar en over de finish. Het beeld spreekt voor zich. Die laatste meters waren voor ons allemaal meters vol emoties. De eindstreep gered, trots! Maar ook het gemis, het verlies, de pijn kwamen volop naar boven. Het was er allemaal.

Toen ik deze tekst ging schrijven besefte ik gedurende de dag steeds meer dat we gingen als toeschouwers, maar gedurende de dag bleek dat wij als supporters een ontzettend belangrijke rol hadden. Supporters die steun geven, die aanmoedigen, die er gewoon zijn onderweg én bij de finish. Als sporter heb je die supporters nodig en als we dan het linkje maken naar Support Casper daarin hebben we ons ontzettend gesteund gevoeld door al die donaties die zijn gedaan. Onze dank daarvoor is groot!

We zijn nu ruim een week verder. Mark herstelt lichamelijk goed. Mentaal herstellen is ook een proces. Het is een herstel van de marathon én ook een verwerkingsproces. Dat kost tijd. Toeschouwer of supporter, welke rol neem jij in het leven van anderen in? Ik besefte mij dat ik regelmatig alleen maar toeschouwer ben, maar dat ik als supporter veel meer kan betekenen. Dat hoeft niet groots: een appje, een kaartje, een belletje, een wandeling of alleen luisteren. Wat ben jij? Toeschouwer of supporter? Wat zou jij kunnen doen om wat vaker supporter te zijn?